Çarşamba, Nisan 26, 2006

Olası Saldırıdan Önce Saldırmak

Elbette 11 Eylül'le başlayan bir süreçle, Afganistan ve Irak'tan sonra konuşulan hedeflerden İran coğrafyasında büyük bir fırtına patlamak üzere. Amerika'nın şimdiki yönetimi tespih konusunu pek bilmezler belki ama bizim bildiğimiz bir gerçek; kopan bir tespihte, boncukların patır patır yerlere saçıldığıdır. Onlar belki inci kolye benzetmesi yaparlardı, ama bu duruma uygun bir örnek teşkil etmeyeceğide kesin. Peki, Einstein'ın o evrensel uyarısı kaç kişinin kanını dondurmamıştır? Herkes şimdiden bir sandıkta 4. dünya savaşında kullanmak üzere taşını ve sopasını hazırlamalı mı?

Dünya üzerindeki teknoloji tartışmasız bir biçimde gelişmeye devam ediyor. Yeni model süper silahlar yolda ve belkide süper kitlesel ölümler. Kitlesel ölümün de süperi olur mu demeyin çünkü sizler hergün televizyon başında belkide çocuklarınızla ya da kardeşinizle birlikte bilmem kaç doz süper ölüm ve şiddet sahnelerini hayranlıkla seyrediyor, eyleniyorsunuz. Modernliğin artık uygarlık anlamına gelmediği apaçık bir gerçek. Teknoloji ve onun getirdiği rahatlığın doğal olarak, bilinç düzeyi ve algıları aynı hızla gelişmeyen insan topluluklarında büyük sorunlar(!) yaratacağını görmek için kahin olmayada gerek yok. Malesef sanılanın aksine, demokrasi öyle her konuda durup dururken çözüm üretemiyor. Sizin bu durumları önceden öngörüp çözüm seçenekleri üretebilecek düzeneklere ve iradeye sahip olmanız gerekiyor. Demokrasi yalnızca bir terazi ve önemli olan o teraziyi kimin elinde tuttuğu. Eğer terazi para baronlarının denetimindeyse sonuç zaten ortada. Her savaşta, çatışmada ve kaosta yaşamlarını yitiren savunmasız sivillerin, küçücük çocukların hayaletleri aramızda, anıları taze.

Sorun bizzat bize yönelmiş durumda, sorun bizzat aramızda, sorun bizzat bizleri hedef gösteriyor. Ya bunu olabildiğince çabuk kavrayıp çözüm üretmeye başlayacağız ya da sıranın bize gelmesini bekleyeceğiz. Öyle kolay bir iş olduğunu sanmayın bunun ve kendinize 5 dakika ayırıp kendi düşünce süzgecinizden geçirin bir kere:
  • Kendi Papa'ları söz konusu olduğunda Avrupa'da kimin sesi daha gür çıktımıştır?
  • Nükleer teknolojiye sahip Hindistan'ı kim, ne amaçla, hangi antlaşmaları hiçe sayarak kendine ortak seçmiştir?
  • Irak'ta hayatını kaybeden siviller için ya da topluluğun eski gücüne kavuşması için neler yapılmıştır?
  • Avrupa kıtası, müslüman kültürünü insanlarına açıklamak ve/veya tanıtmak için herhengi bir proje ortaya koymuş mudur? Kültürel kopuşu destekleyecek hareketlere karşı ne yapmaktadır?
  • Avrupalı parlamenterler bu konuda hangi düşünceleri ön plana çıkarmaktadırlar?
  • Gelişmiş müslüman ülkeler ve onların din adamları ne gibi çözüm önerileri getirmişlerdir?
  • Modern dünyanın modern(!) insanları bu gelişmeler karşısında seslerini olumlu anlamda yükseltebilmişler midir?
  • Küresel bir dünya, sorunlara uygar çözümler üretebilen bir dünya haline gelmek için şimdiye dek hangi adımları atmıştır?

Askeri çözümler üretmek diğer seçeneklere göre daha kolay ve sizi oldukça medyatik yapan bir yol. Daha dün, 2. Dünya Savaşı mağduru İsrail'in Rusya'dan yeni casus uydusu fırlattıldı. Bugün ABD'nin Bulgaristan'da yeni askeri üs açacağı açıklandı, vs.

Sıradan, basit basın açıklamalarıyla, din kardeşliğiyle, sanmakla, zannetmekle, beklemekle, manda anlayışıyla çözüme ulaşacağını umanlar varsa, yakında o tatlı rüyalarından uyanacaklar malesef. Amaç olası saldırıdan önce saldırmaksa bu; modern dünya halklarına ulaşan, açık, sistematik ve kararlı bir propaganda olmalıdır. Keşke bunu başarabilecek bir bilinç ve irade olsaydı.

Hiç yorum yok: